Situatie
Tijdens de implementatie van het cultuurveranderprogramma, ontstond zoals verwacht grote weerstand in de organisatie. In de praktijk bleken gemaakte afspraken niet haalbaar of veel lastiger na te komen dan aanvankelijk werd gedacht. Zoals verwacht ontstond in deze fase ook onderlinge wrijving, omdat verschillen in belangen voor de medewerkers voelbaar werden. Mensen bleken zich moeilijk te kunnen zetten naar een andere werkwijze. Verder bleken er praktische bezwaren die vooraf niet onderkend werden, bij het invoeren van nieuwe systemen, wat leidde tot een onevenwichtige werkverdeling. Hierdoor ontstond zowel in de boven- als in de onderstroom van de organisatie weerstand. Mensen bleken niet in staat om hierover op constructieve wijze met elkaar of met de leiding van de organisatie in gesprek te gaan.
De vraag die naar voren kwam: Hoe kunnen we nou constructief en in een prettige sfeer met deze problemen omgaan? Hoe kunnen we elkaar aanspreken en helpen? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat iedereen blijft meedoen? En hoe kunnen we ervoor zorgen dat ook zonder de aandacht van het management of vanuit het programma, mensen deze problemen zelf kunnen oplossen?
Aanpak
In plaats van een gestandaardiseerde skills-training hebben we ervoor gekozen om de medewerkers in door ons gefaciliteerde sessies zelf te laten bepalen waar de gewenste skills aan moeten voldoen. Vervolgens hebben onder onze begeleiding de medewerkers elkaar getraind aan de hand van cases uit hun dagelijkse praktijk.
Resultaat
Het leuke van deze train de trainer benadering was dat iedereen zowel trainer als trainee is geweest. Deze train de trainer benadering was mede succesvol omdat we medewerkers een training hebben laten geven op het probleem dat ze zelf het meest ervaren.
